ஒளி இலக்கணம்
உலகம் சற்று வித்தியாசமாகத் தெரிந்து கொண்டிருந்தது. நான்கு வாரங்கள் இருட்டில். இன்றுதான் மறுபடியும் உலகத்தை பார்த்தான் கண்ணன். இருளிலிருந்து ஒளி – ஒரு மாதம் தான், ஆனால் நிறைய வேறுபாடு இருப்பது போல் தோன்றியது. மருத்துவமனையில் இருந்து ஒரு நானூறு அடி தான் நடந்திருப்பான். இன்னமும் வெறும் கட்டிடங்கள் தான் சுற்றி இருந்தன. மேலே வானத்தைப் பார்த்தான். வானத்தின் நீல நிறம் அவன் கண்களை நிறைத்தது. கண்களை மூடினான்.
“இயற்கையில் நிறங்கள் என்று எதுவும் இல்லை. ஒளிக்கு நிறங்கள் கிடையாது. Light has no colors, the defining property of light is only its wavelength. ஒரு குறிப்பிட்ட wavelength ஒளி கண்களில் ஏற்படுத்தும் உணர்ச்சி தான் அந்த ஒளியின் நிறம். Yes, கண்களின் உணர்ச்சி தான் நிறங்கள். Colors are only perceptions of the eye, ஆனால் ஒளிப்பதிவாளர்களான உங்களுக்கு, இந்த நிறங்கள் தான் இன்றியமையாதவை. these perceptions are what matter most….”
கண்ணன் விருது பெற்ற ஒளிப்பதிவாளன். கல்லூரி காலத்தில் ஒளிப்பதிவு பாடத்தில் இயற்பியல் பேராசிரியர் இராமன் எடுத்த சிறப்பு வகுப்பில் கூறியவை கண்ணனின் காதில் இப்போது ஒலித்துக் கொண்டிருந்தது. கண்ணன் பாலத்தின் திசையில் நடந்தான். பாலத்தில் நின்றால், கீழே ஓடும் நகர நதியின் மணத்தை சற்று சகித்துக் கொள்ளத்தான் வேண்டும், ஆனால் நகரத்தின் தொலை தூரங்களை அங்கிருந்து பார்க்கலாம். பாலத்தை அடைய சாலையைக் கடக்க வேண்டும். காலை ஏழரை மணிதான். ஆனால் போக்குவரத்து சற்று அதிகமாக இருந்தது. Signal-இல் பாலத்தைக் கடப்பதே சிறந்தது என்று Signal வரை நடந்தான்.
சாலை கடப்போருக்கு பச்சை விழுந்திருந்தது. கண்ணன் சாலையில் கால் வைத்தான். ஆனால் ஒரு லாரி கிட்டதட்ட அவன் மேல் ஏறியிருக்கும். சிக்னலில் நிற்காமல் லாரி அவனை கடந்து சென்றது. கண்ணன் பின் வாங்கி மறுபடியும் கடக்க முற்பட்டான். இந்த முறை ஒரு கார். எந்த வாகனமும் நிற்பதாகத் தெரியவில்லை. வாகனங்களுக்கான signal-ஐ பார்த்தான். சிகப்பு விளக்கு. இருப்பினும் ஒரு வண்டியும் அதை மதிப்பதாக இல்லை. இப்போது சாலையின் நடுவில் திணறிக் கொண்டிருந்த கண்ணனை சுற்றி வண்டிகள் சென்ற வண்ணமாக இருந்தன. கண்ணனுக்கும் மயக்கமே வந்து விட்டது. கண்ணன் கிட்டதட்ட கீழே விழுந்திருப்பான். இப்போது சாலை கடப்போருக்கான பச்சை சிகப்பாக வேறு மாறிவிட்டது. ஆனால் அதிசயமாக அவன் முன் வந்து கொண்டிருந்த கார் நின்றது. மற்ற வாகனங்களும் அதன் பின் நின்றன். அவனுடைய பரிதாப நிலையைக் கண்டு நின்றிருக்க வேண்டும். அவசரமாக சாலையைக் கடந்தான்.
பாலத்தை நோக்கி நடந்தான். பாலத்தை அடைவதற்கு முன் நகர நதியின் மணம் அவனை அடைந்தது. சகித்துக் கொண்டு நடந்தான். பாலத்தின் மேல் ஒரு பெண் உள்பட, நான்கைந்து பேர் கொண்ட குடும்பக் கும்பல் நின்று கொண்டிருந்தது.. அந்த கும்பலில் ஒருவன் ஒரு குழந்தையைத் தூக்கிக் கொண்டு பாலத்தின் ஒரத்தில் நின்று நதியைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். மற்றவர்கள் வேறு திசையைப் பார்த்து தமக்குள் பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள். குழந்தையைப் பார்க்க கண்ணனுக்கு பரிதாபமாக இருந்தது. குழந்தையால் இந்த நதியின் மணத்தைப் பொறுத்துக் கொள்ள முடியுமா என்று யோசித்தான். திடீரென்று குழந்தையைத் தூக்கிக் கொண்டிருந்தவன், தன் கையை பின் கொண்டு வந்து, வேகமாகத் தன் கையில் இருந்த குழந்தையை நதியின் திசையில் தூக்கி எறி…..இதைப் பார்த்து கொண்டிருந்த கண்ணன் ஒரு நொடி திக்கு முக்காடினான். வேகமாக அவனை நோக்கி தலை தெறிக்க ஓட, கால் தடுக்கி கீழே விழுந்தான்……
காவல் நிலையத்தில்….
“Inspector, It was gruesome, கொடுமை - அவன் தான் குழந்தையைத் தூக்கி ஆற்றில் வீசினான்”
“ஆனால் அவர் குழந்தை கை தவறி விழுந்துவிட்டது என்றல்லவா சொல்கிறார்”
“இல்ல சார், அவன் நடிக்கிறான். தூக்கி எறிஞ்சான், நான் பார்த்தேன்.”
“என்ன உடை அணிந்திருந்தார்?”
“பச்சை சட்டை”
“இங்கே வாங்க, என்ன சட்டை போட்டுருந்தீங்க?”
“இதே சட்டை தான் சார். சிகப்பு சட்டை”, என்று அழுது கொண்டே சொன்னான். குடும்பத்தின் மற்றவர்களும் ஒப்பு கொண்டனர்.
கண்ணன் அவன் போட்டிருந்த சட்டையைப் பார்த்தான். அதே சட்டை தான். ஆனால் அவன் கண்ணில் இப்போதும் பச்சையாகத் தெரிந்து கொண்டிருந்தது.
“இது பச்சை இல்லையா?” என்றான் கண்ணன். திடீரென கண்ணனுக்கு பொறி தட்டியது. காலையில் வாகனங்கள் அவனுக்கு பச்சை வந்த போது நிற்கவில்லை. அவனுக்கு சிகப்பு விழுந்த போது வண்டிகள் நின்றன்.
வெளியே வேகமாக ஓடினான். மரத்தைப் பார்த்தான். மரத்தின் இலைகள் சிகப்பாகத் தெரிந்து கொண்டிருந்தது. திரும்பி காவல் நிலையத்தைப் பார்த்தான். காவல் நிலையம் பச்சை நிறத்தில் வண்ணம் தீட்டப்பட்டிருந்தது. கண்ணனுக்கு இப்போது புரிந்தது.
பச்சை சிகப்பாகத் தெரிந்து கொண்டிருந்தது. சிகப்பு பச்சையாகத் தெரிந்து கொண்டிருந்தது.
*************
கண்ணன் அவசரமாக மருத்துவமனைக்குத் திரும்பி வந்தான்.
“Doctor, சிகிச்சைக்கு முன் என் பார்வை மங்கிக் கொண்டிருந்தது. ஆனால் இப்போது சிகிச்சையில் ஒரு பெரிய குளறுபடி நடந்திருக்கிறது. இப்போது சிகப்பு பச்சையாகத் தெரிகிறது. பச்சை சிகப்பாகத் தெரிகிறது. ஒரு கொலைகாரன் தப்பிவிட்டான்.” - கண்ணன் டாக்டரைப் பார்த்துக் கத்தினான்.
Dr.அறிவொளி கண்ணனின் கண்களை கிட்டதட்ட இரண்டு மணி நேரம் பரிசோதனை செய்தார்.
“கண்ணன், நான் சொல்வதை பதட்டம் இல்லாமல் கோபம் இல்லாமல் கவனமாகக் கேளுங்கள். நான் சொல்லப் போவது உங்களுக்கு நம்ப முடியாமல் இருக்கலாம், ஆனால் அது உண்மை. Actually your eyes are perfectly alright now. உங்கள் கண்களில் இப்போது எந்த பிரச்சனையும் இல்லை.”
“Are you joking?” – கண்ணன் சற்று கோபமாகவே கேட்டான்.
“இல்லை. நான் சொல்வது உண்மை. ஆனால் உங்கள் கண்ணில் இந்த Color perception பிரச்சனை சிகிச்சைக்கு முன் இருந்தது. அதை என் சிகிச்சை எதிர்பாராத விதமாக சரி செய்துள்ளது”
“என்ன??? எனக்கு சிகிச்சைக்கு முன்னாடி எந்த பிரச்சனையும் இருந்ததில்லை, மங்கல் பார்வையைத் தவிர”
“நான் உங்களுக்கு அறிவியல் விளக்கம் கொடுத்து புரிய வைக்க முடியும். ஆனால் அதற்கு நான் சொல்வதை நீங்கள் நிதானமாக கேட்க வேண்டும்”.
“சரி சொல்லுங்க பார்ப்போம்.”
“உண்மையில் ஒளிக்கு எந்த நிறமும் கிடையாது. நிறம் என்பது கண்களில் ஒளி ஏற்படுத்தும் வெறும் உணர்ச்சி தான்.”
அறிவொளி கூறியது பேராசிரியர் இராமன் கூறியதை நினைவுகூர்ந்தது.
“ஒரு தக்காளிப் பழத்தோலில் இருந்து வெளிப்படும் 650nm wavelength ஒளி கண்களில் ஏற்படுத்தும் உணர்ச்சியை சிகப்பு என்கிறோம். அதே போல் கிளியின் உடம்பிலிருந்து வெளிப்படும் 510nm wavelength ஒளி கண்களில் ஏற்படுத்தும் உணர்ச்சியை பச்சை என்கிறோம். என் கண்ணில் இந்த wavelength ஒளி என்ன உணர்ச்சி ஏற்படுத்துகிறது என்று உங்களுக்குத் தெரியாது. உங்கள் கண்ணில் இந்த wavelength ஒளி என்ன உணர்ச்சி ஏற்படுத்துகிறது என்று எனக்குத் தெரியாது. ஒத்துக் கொள்கிறீர்களா?”
“சரி, தொடருங்கள்”
“ஆனால் கிளி பச்சை என்று நமக்குத் தெரியும். ஆதலால் நம் கண்ணில் கிளியின் ஒளி என்ன உணர்ச்சி ஏற்படுத்துகிறதோ, அதை பச்சை என்கிறோம். உங்களுக்கு பிறந்ததிலிருந்து உங்கள் கண்ணின் அமைப்பு, கிளியின் ஒளியை நாங்களெல்லாம் உணரும் சிகப்பு நிறமாக காட்டிக் கொண்டிருந்தது. அதே போல் தக்காளியின் ஒளி நாங்களெல்லாம் உணரும் பச்சை நிறத்தை உங்கள் கண் உங்களுக்கு காட்டிக் கொண்டிருந்தது. ஆனால் எந்த குழப்பமும் ஏற்படவில்லை. கிளி சிகப்பாக உங்கள் கண்ணில் தெரிந்தாலும், அதை நீங்கள் பச்சை நிறம் என்று நினைத்திருந்தீர்கள். தக்காளியும் நெருப்பும் உங்கள் கண்ணில் பச்சையாகத் தெரிந்தாலும், அதை நீங்கள் சிகப்பு என்று குறிப்பிடுவதால் எந்த குழப்பமும் இல்லை”
“I cant believe this.”
“I understand your feelings. ஆனால் அதுதான் உண்மை. இப்போது கண்ணில் நான் செய்த சிகிச்சையில் Retina செல்களை மாற்றி இருப்பதால், எல்லோரைப் போல் உங்கள் பார்வையை மாற்றிவிட்டோம். இப்போது கிளியும் புல்லும் உங்கள் கண்களில், எல்லோரும் உணரும் பச்சை நிறத்தில்தான் இருக்கும். அதே போல் தான் ஆப்பிளின் நிறமும் நாங்கள் உணரும் சிகப்பில் இருக்கும். இப்போது நீங்கள் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் உலகு தான் நாங்கள் இத்தனை நாள் வரை பார்த்த உலகம்.”
“அப்படியானால், ஒரு ஒளிப்பதிவாளனாக நான் பார்த்த உலகமும் என் ஒளிப்பதிவில் காட்டிய உலகமும் வேறா?”
“Yes, Incredible, but true. Truth sometimes sounds like a fantasy, doesn’t it? In fact you are the first diagnosed and cured case of this color swap disorder.”
“இப்போது என் பிரச்சனைக்குத் தீர்வு என்ன?”
“நீங்கள் சிகப்பு என்று நினைக்கும் நிறத்தை பச்சை என்று அழையுங்கள். பச்சை என்று நினைக்கும் நிறத்தை சிகப்பு என்று அழையுங்கள். கலப்பு நிறங்களுக்கு புது சொற்களைக் கற்றுக் கொள்ளுங்கள். Don’t worry, it is only a terminology confusion!”
கண்ணன் யோசித்தான். பிரச்சனை சிகிச்சைக்கு முன் ஏற்பட்டிருந்தால், டாக்டரின் அறிவியல் விளக்கம் சரிதான். ஆனால் அவருடைய சிகிச்சையினால் ஏற்பட்டிருந்தால்? புல்லினை உலகம் பார்க்கும் நிறம், நான் பார்த்த முந்தைய நிறமா? பார்க்கும் இப்போதைய நிறமா? எதுவாக இருந்தாலும் இனி இது வெறும் சொல் பயன்பாட்டு பிரச்சனை, yes, a problem of terminology.
கண்ணன் வெளியே சென்றான். செம்புல் தோட்டங்களும், பைங்கல் கட்டிடங்களும், கைக்குழந்தை கொலைகாரர்களும். உலகம் வித்தியாசமாகத் தான் இருந்தது.
-வினோத்
பி.கு: இக்கதை தினமலர் "அறிவியல் அயிரம் & டாட் காம்" பகுதியில் குறிப்பிடப்பட்டது. நன்றி தினமலர்.
Rate this post at
www.thamizmanam.com
Current rating is:
Click on the stars for voting pad. Your votes and comments are precious.
14 Comments:
இதே சிக்கலை நான் உட்பட பலர் தத்துவ அடிப்படையில் அலச முற்பட்டிருந்தாலும், ஒரு நடைமுறை நிகழ்வு மூலம் அறிவியலுக்குட்பட்டு ஒரு நல்ல கதையாகவும் தந்துள்ளீர்கள். நன்றாக உள்ளது.
நன்றி சுந்தர்.
The issue of color perception requires a bit of imagination and understanding and as you pointed out, more of a topic of theoritical interest. As you pointed out, I basically wanted to package the "undecidability" of this "color perception" problem into a practical context. Of course the concept is simple - "we dont know how a particular color green appears in every human eye, though we assume that it must be the same". But the understanding of the repercussions of this fact are a bit mind-blowing when you think about it.
I hope the the practical scenario described in this story where the same person has this color-swap perception disorder (term coined by me!) would help in understanding the implications better.
-Vinodh
http://visai.blogspot.com
your coining of a new disorder called "colour swap" is very innovative..It reflects ur deep and different way of thinking..
But its hard to digest the fact that oru விருது பெற்ற ஒளிப்பதிவாளன் atthanai kaalam varai has lived with this disorder without even realizing it.
ரசித்துப் படித்தேன். என்னுடைய கதைகள் பற்றிய உங்கள் கருத்தையும் ஆவலுடன் எதிர்பார்க்கிறேன்
-அன்புடன்
இர.அருள் குமரன்
அருள்: நன்றி!
பிந்து:
நல்ல் கேள்வி.
Let us go through this step by step.
Let us define the color-swap disorder to be "seeing tomato in worldly green and seeing grass in worldly red".
First of all, we dont know when the "color-swap" disorder happened to Kannan, whether before surgery or after surgery. The doctor could be lying - that is the crux of the story too, if you think about it...
So let us assume that what the doctor said is true. So he was seeing grass in worldly red - but since this is the case since his birth, Kannan's brain think grass is beautiful in all the "worldly red" color and does his camera work trying to capture the grass in all his worldly redness!!! Amazingly the output of his camera work which is in wordly green is still liked by people. Here is another interesting twist here - maybe there are two classes of people in the world - one who see grass as worldly red and one who see grass as worldly green and maybe the award judges panel had more people in the first category (had the so-called color swap disorder)...
If he did not have the color perception disorder before surgery, then it was not surprising that his tastes did match the tastes of other people.
Needless to say, the question being put across in this story is of course a deep philosophical and scientific one..I packaged into a practical scenario.
-Vinodh
http://visai.blogspot.com
Á¢¸ ¿øÄ ¸üÀ¨É.«È¢Å¢Âø ¯ñ¨Á ´ý¨È Òâ¨Å츧ÅñΦÁý¸¢È ¯í¸û §¿¡ì¸õ ¿ýÈ¡¸§Å ¿¢¨È§ÅüÈôÀðÊÕ츢ÈÐ.
¬É¡ø ´Õ º¢Ú ̨È. ÁÕòÐÅÁ¨É¢ĢÕóÐ Åó¾ÅÛìÌ ÀÔõ º¢ÅôÒõ þ¼õ Á¡È¢Â¢Õó¾¡ø (swap) ¯Ä¸¢ø ¸¡Ï¸¢ýÈ «¨ÉòÐô º¢ÅôÒ, À ÁüÚõ þó¾ þÕÅñ½ì ¸Ä¨Å ¿¢Èí¸û ¦¸¡ñ¼ «ÉòÐô ¦À¡Õð¸Ù§Á ¿¢Èõ Á¡È¢ò ¦¾Ã¢ó¾¢Õì¸ §ÅñÎõ. ÁÉ¢¾÷¸Ù¨¼Â ¿¡ìÌ À¡¸×õ, ¿¸í¸û ÀÍﺡÂÄ¢Öõ, ¦ºõÓ¸í¸û ¸¾¸Ç¢ ¿Ê¸÷¸¨Çô§À¡ø À ⺢ÂÐ §À¡Ä×õ §¾¡ýȢ¢ÕôÀ¨¾ ¸Å½¢Â¡¾ ÁÉ¿¢¨Ä¢ø «ùý þÕó¾¡ý ±ýÀÐ ºüÚ «¾¢¸Á¡¸ Å¢Åâì¸ô ÀðÊÕì¸Ä¡õ.
§ÁÖõ ÀÔõ º¢ÅôÒõ ºÃ¢Å¢¸¢¾ò¾¢ø þÕìÌõ ¸ÄôÒ ¿¢Èí¸û þô§À¡Ðõ «ÅÛìÌ «ôÀʧ¾¡ý ¦¾Ã¢Ôõ ±ýÀ¨¾Ôõ ¿¡õ 丢òÐ «È¢ÂÄ¡õ.
Á¢¸ ¿øÄ ÓÂüº¢.
«ýÒ¼ý
¿¼Ã¡ƒý.
A very good imagination. Your aim of explaining a scientific fact is well executed. But I have a small point. For the person coming out of the hospital with his color sensing swapped between red and green ang vice versa, everything in red, green and all other colors having these two colors as a contituent should appear different. The point that Kannan was not in a mood to note that human tounges appearing green, nails and fair faces appearing with green shades, would have been stressed a little more.
One more thing, we can also guess that the mixed colors with red and green in equal proportions will appear axactly same way as it was to him.
Very good writng.
regards
Natarajan.
Thanks for reading the story and giving your invaluable comments.
You have put an excellent question. Here is my answer.
Basically if Kannan saw the tongue in green then the story ends there :-)
Maybe it is just that he did not notice it carefully enough. However I have not mentioned that the world looked perfect until he saw the signal. In fact that is the reason that the story starts off saying
"உலகம் சற்று வித்தியாசமாகத் தெரிந்து கொண்டிருந்தது."
This was intended to note that he could see some difference, but
somehow could not decipher what the problem was.
The following lines explicitly mention the issue of mixed colors that you
bring up.
"நீங்கள் சிகப்பு என்று நினைக்கும் நிறத்தை பச்சை என்று அழையுங்கள். பச்சை என்று நினைக்கும் நிறத்தை சிகப்பு என்று அழையுங்கள். கலப்பு நிறங்களுக்கு புது சொற்களைக் கற்றுக் கொள்ளுங்கள். Don't worry, it is only a terminology confusion! "
Thank you once again for your inputs and comments.
Regards
Vinodh
http://visai.blogspot.com
Hi,
Nice story. To formalize the
problem, let S denote the set
of all possible colors. We know
that Red, Green, Blue are the
primary colors from which every
other color is obtained. Now,
what we are looking for is
a function f:S->S, which must be
an automorphism on S such that
f(R) = G and f(G) = R. Since
R,G,B are the basic colors,
there exists such an automorphism
if and only if B is a fixed point
of f, i.e., f(B) = B. In such
a case it is easy to see that
there exists an automorphism !
For example f(Y) = Y (since
red plus green is yellow ;) )
Therefore the theorem we get is:
It is undecidable to determine
whether the guy had a perception
disorder before surgery.
Proof: the existence of the
above mentioned automorphism. QED
Best,
Shankar.
தங்கள் வலைப்பூவைப் பார்த்தேன். அருமை. உங்கள் வலைப்பூவை தினமலரில் பிரசுரித்துள்ளோம். இரண்டாம் பக்கம் வெளியாகி உள்ளது. தினமலர் வெளிநாடுகளில் ஓரிரு இடங்களில் மட்டுமே கிடைக்கும் என்பதால், இன்டர்நெட்டிலும் நீங்கள் அதைப் படிக்கலாம்.
http://www.dinamalar.com/2005oct08/flash.asp
அன்புள்ள நண்பன்,
சு.நாகரத்தினம்,
தினமலர், மதுரை.
This comment has been removed by a blog administrator.
Shankar:
Nice :-)
நண்பர் நாகரத்தினம் அவர்களே:
என்னுடைய கதை பற்றிய குறிப்பையும் என் இணைய முகவரியையும் உங்கள் தினமலர் நாளிதழில் வெளியிட்டதைப் பார்த்து மிகுந்த மகிழ்ச்சி அடைந்தேன்.
என் நண்பர் ஒருவர் இதை எனக்குத் தெரிவித்த போது நான் உங்கள் தினமலர் வலைத்தளத்தில் குறிப்பிட்டிருந்த மின்னஞ்சல்(webeditor@...) முகவரிக்கு என் நன்றிகளைத் தெரிவித்து எழுதியிருந்தேன். ஆனால் அந்த முகவரி ஏனோ இயங்கவில்லை, நல்ல வேளை நீங்களே பின்னுட்டமிட்டுவிட்டீர்கள்.
தினமலரில் வெளியிட்டதற்கும் உங்கள் ஊக்கத்துக்கும் மறுபடியும் என் நன்றிகளைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.
-Vinodh
(visai.blog அட் ஜிமெயில்.காம்)
Just thought one more point :)
the position of green/red leds
of a traffic light. I think there
is a standard in traffic lights
namely, its a vertical column
consisting of three leds top one
being red, next one orange
(optional) and last one red ! So
our hero should have observed the
abnormality of the "green" glowing
at the top of the signal ;) of
course, this needs that our hero
is extremely observant !
Actually I did know this point..
It requires not only the hero to be "observant", it also requires the reader to be one too ;-)
The justification I would like to give here, is that sometimes the signal is horizontal and you can in fact see multiple green lights for various direction, left right etc. So a not-so observant pedastrain is bound to look at the colors while crossing the road, rather than looking at the non-standard arrangement of the color lights ;-)
-Vinodh
http://visai.blogspot.com
Post a Comment
<< Home